...

Их тэвчээргүй хүн гэж намайг хэлнэ, гэхдээ сонин зүйлүүд дээр тэвчээр минь алдагддаг. Жишээ нь хэн нэгэн би чамд зураг зурж өгнөө гээд хэлчих юм бол би тэр хүнийг тэр хэлснээс нь авхуулаад энэ хэзээ зургаа зурж өгөх бол, хэзээ би зургийг нь авах бол хурдлаасай гэх мэт маш олон бодлууд толгойгоор эргэлдээд бараг шөнө зүүдлээд хэцүү юм болдог тийм учраас би хэрвээ хэн нэгэн надад амлалт өгвөл яг хэзээ юм гэж заавал асуудаг зуршилтай болсон, бас өөр юм нь би мөрөөдөх дуртай , багад маань нагац эгч минь мөрөөдхөд мөнгө төлөх биш гэж ирээд л баахан юм яриад суучихдаг байв тэр үед ер юм ойлгодоггүй байсан юм чинь, харин одоо бол би асар их зүйлийг боддог төлөвлөдөг мөрөөддөг үүн дээр нөгөө тэвчээргүй зан маань ил гарах нь тэр, Золоо чи яг хэзээ энэ мөрөөдлөө биелүүлэх  гэж байна? гээд л нөгөө хүн маань надаас асуудаг бүр байнга,  тэр үед би дотроо удахгүй ээ харж л байгаарай гээд тэвчдэг гэхдээ тэвчээд тэвчээд өнөөдрийн миний энэ явж байгаа зам тэр мөрөөдлүүдээс минь хаа холуур тойроод байх шиг санагдаад дотор бачимддаг болчихоод байна, одоо хийж байгаа бүх зүйлээ орхиод зүгээр л бүр хорвоогоос тасраад хэн ч намайг танихгүй газар очоод юу хүссэнээ хийгээд явж баймаар ч юм  шиг тийм мэдрэмж ойрд их төрөх боллоо. Миний сонирхол өөрчлөгдиж байна, түүнтэй холбоотойгоор одоогийн хийж байгаа зүйлс нь надад үнэ цэнээ алдаад, хэрэггүй зүйлс болж хувирлаа, энэ стресс үү юу юм мэдэхгүй, гэхдээ л би хаа нэгтээ зугатаамаар байна, тэр мөрөдлүүдийнхээ үзүүрээс нь ч болов шүүрч аваад хэзээ ч чамайг дахиж тавихгүй дээ гээд зуураад тавьмааргүй байна, айшшш