Зун билүү намар намайг энд байхад л Монголд учиртай 3н толгой гэдэг шинэ кино нээлтээ хийлээ гээд л байсан юм. Тэгсэн сая нэтэд тавигдсан байхаар нь үзлээ. Гүй ээ яахав тэр дээр үеийн хэсгүүд л таалагдлаа. Яг юу хэлэх гээд байгаа санааг нь ойлгосонгүй орчин үеийн Нансалмаагийн рейтинг бол навс уначихаж. Кино эхлэхдээ Хос амраг зайгүй ч гурвалжин болдог нь ярвигтай янагийн үлгэр ингэж эхэлдэг ажээ Д.Нацагдорж гэж эхлэв. Дээр үеийн ярвигтай хайр дурлалын түүхийг өгүүлсэн учиртай гурван толгой дуурь гэж. Бас л агуу шүү Д.Нацагдорж, Дамдинсүрэн, Ренчин, Чойном, Эрдэнэ, Лодойдамба гээд үе үеийн мундаг сайн зохиолч хэл шинжлэлийн эрдэмтэн наруудын бүтээлүүдийг 10н жилдээ уншдаг байлаа. Уран зохиол орно гэхлээр л баярладаг байсансан. Учир нь тоо хими гэх мэт ярвигтай хичээлүүдэд дургүй надад гадаад хэл уран зохиол монгол хэл гэх мэт хичээлүүд илүү сонирхолтой дээр нь сурч чадхаар байсан юм. Номын сангаас өгсөн ном хааяа хүрэлцэхгүй болхоор хамгийн түрүүнд багшаас дуусxаас нь өмнө уран зохиолын номоо гуйж авна, авчихаад гэртээ очиж хоолоо идчихээд л уншиж гарна шүү дээ. Орой унтан унтатлаа уншина ингээд л 2,3 хоногийн дараа дуусчихаад өөр унших юм хайж хүүхдүүдээс шинэ гарсан номоо зээлүүлээч гээд л гуйна. Хамгийн санаанаас гардаггүй нь Ч. Лодойдамбын Манай сургууль, Д.Гармаа Хүүхдийн тэрэг, Дамдинсүрэн Хоёр цагаан юм, за тэгээд бас Хулан бид 2, Хорвоотой танилцсан нь, гээд гоё гоё түүврүүдтэй ном зөндөө уншиж байж билээ. Энэ киноны дээр үеийн хэсгийг үзэж байгаад уйлчихав. Нутгаа санасан юм байгааз сонин шүү тэр тал хээр газар морь мал шалдан гүйж байгаа хүүхэд өрхөө татаад үнээгээ саах гээд явж байгаа эмэгтэй гэх мэт миний Монгол дэндүү энгийн хэрнээ дэндүү сайхан. Явж явж ер нь хөдөөгийн тэр л орчинд амьдрал их энгийн оршдог мэт. Та нар боддоо, их хотод түгжрэл утаа униар өр зээл хов жив гээд л хүн стресстэхгүй байхын аргагүй гэтэл нүүдэлчид цаг агаарыг эс тооцвол 5н хошуу малаа хариулаад л шинэ сүү тараг ааруул ээзгий гээд эрүүл хооллоод л хааяадаа жиндүү гэсэн ч гэрт амьдраад байгаль дэлxийтэйгээ ойр хэний ч хараан дор бус хичнээн сайхан дарамтгүй сэтгэлийн шаналалгүй аж төрдөг бол. Ойроос ер нь монгол гэсэн нэртэй юм үзэж сонсвол мэлмэртлээ уйлаад байдаг болчихож яасын байгаан бүү мэд. Бас би жаахан мэдрэл болцон... Өнөөдөр нэг хуриманд очлоо, бас эндхийн хамгийн том амьтны хүрээлэн үзсэн гээд зөндөө бичих юм байгаа хэрнээ нэг л бичих гээд эхэлхээр болж өгөхгүй хий дэмий гөлөрч суусаар байгаад өдөр дуусч байна. Мэдрэлийн ядаргаанд орсон ч байж магад.
No comments:
Post a Comment